Dutch Article: Waarom Jezus zoveel beter is dan de goeroe van ex-hindoepriester Rahil

18 August 2020

Het verhaal van Rahil Patel is opmerkelijk. Vroeger was hij een belangrijke hindoepriester die de hele wereld over reisde om zijn boodschap van geestelijke discipline en meditatie te verkondigen. En natuurlijk om zijn goeroe uit India te promoten. Ondanks zijn succesvolle carrière in de wereld van het hindoeïsme voelde hij zich eenzaam. Hij raakte depressief, in verwarring en geestelijk uitgedroogd. Totdat hij Christus ontmoette.

CIP.nl sprak met Rahil om meer te leren over waarom hij christen is geworden. Zijn levensverhaal staat ook in het boek 'Gevonden door liefde.'

Rahil groeide op in Groot-Brittannië. Daar ging hij naar een christelijke school en deed hij mee aan de kerstmusical. Ook zong hij daar psalmen en bad hij mee voor de lunch. Maar thuis was alles anders. Daar was hij gewoon hindoe.

Het hindoeïsme is eigenlijk een verzamelnaam voor honderden religies. Iedere religie heeft zijn eigen religieuze regels en vaak zijn eigen goeroe; een geestelijk leider die wordt aanbeden als God.

Bij Rahil thuis stond er een altaar in de kamer. Daarboven hing een foto van de goeroe die Rahil met zijn familie aanbad. “We geloofden echt dat hij God was.”

Op zaterdag en zondag ging hij altijd naar de tempel. Daar mediteerde hij vooral, om zo God te aanbidden, legt hij uit. “Je doet je mantra’s, je leest je geschriften. In de meditaties dacht ik aan onze goeroe. Het idee is dan dat als je aan hem denkt je ook de kwaliteiten krijgt die hij bezit. Op die manier teleporteer je zijn vrede, vriendelijkheid en gulheid op jouw leven.”

Maar waarom aanbad Rahil de goeroe die zijn goeroe was en niet een van de duizenden anderen die je kunt vinden in landen als India?

“Vanwege mijn traditie. Mijn familie aanbad deze goeroe. En dus deed ik dat ook. Zo gaat dat altijd in India. Jij hebt de god die je hebt omdat die nou eenmaal bij jou en je familie hoort. Je stelt er ook geen vragen over.”

Honger

“In mijn tienerjaren had ik een geestelijke honger. Dat kwam ook vanwege de problemen die we thuis hadden. Mijn ouders hadden vaak ruzie. Daardoor was ik onzeker en had ik vele angsten. Ik vluchtte thuis vaak weg en vond dan rust in de tempel.”

In die Londense tempel (er wonen veel mensen uit India die hindoe zijn in de wereldstad) maakte Rahil ook veel vrienden. Op een dag werd hij gevraagd om een keer te spreken voor een groep geloofsgenoten. Dat ging hem goed af. Mensen waren onder de indruk van hoe hij sprak. Hij bleek een geboren spreker te zijn.

Toen hij later voor een grote jeugdbijeenkomst mocht spreken met duizenden jongeren waar de goeroe ook aanwezig was, steeg Rahil in aanzien. De goeroe gaf hem namelijk complimenten ten overstaan van de duizenden aanwezigen. In die cultuur is dat heel bijzonder. “Als de goeroe jou geweldig vindt, dan vindt iedereen jou geweldig.”

“Hij vroeg mij of ik priester wilde worden. Dat was toen de grootste eer die mij in mijn leven ten beurt viel.”

India

Rahil vertrok naar het noordwesten van India. Daar kwam hij terecht in een klooster waar hij zes jaar lang getraind werd. Hij onderging daar een strak regime van meditatie en onderwijs.

Om half vijf stond Rahil op en onderging hij een bad in koud water. Want warm water is immers slecht voor je, omdat het teveel nadruk legt op je lichaam. En je lichaam is onbelangrijk. “Het gaat om je geest.”

"Ik mocht ook niet van mensen houden of liefde ervaren. Liefde ontvangen mocht dus ook niet. Allemaal om jezelf maar te ontledigen van emoties."
Om zes uur werd hij verwacht in de tempel om te mediteren en te zingen. Daarna volgde corvee en maakte hij toiletten schoon of hielp hij in de keuken. De rest van de dag en avond volgde er lessen en examens. Het was niet ongebruikelijk dat hij regelmatig een drie uur durend examen kreeg naar aanleiding van 14 preken die hij had gehoord.

Maar wat was dan zijn doel in het klooster? Om een soort geestelijke superheld te worden?

“Allereerst was mijn doel om kennis te krijgen,” vertelt Rahil. Ten tweede had ik als doel om mijn karakter te ontwikkelen. En ten derde was mijn doel om celibatair te leven. Dat laatste gaat trouwens heel ver. Ik mocht namelijk geen contact hebben met mijn familie. Alle banden moesten verbroken worden omdat ik anders toch emotioneel nog ergens aan vast zou zitten. En dan kun je niet compleet toegewijd zijn aan je goeroe.”

Strijd

“Ik kwam terecht in een constante strijd. Het idee was namelijk om zo weinig mogelijk emoties te hebben. En dus moet je alles onderdrukken wat je in je ziel tegenkomt. Dat doe je door eerst je emoties te rechtvaardigen en ze een naam te geven. Met als einddoel om ze te kunnen onderdrukken.”

“Door het geloof dat ik had werd ik eigenlijk helemaal ontledigd van mijn identiteit.”

“Ik mocht ook niet van mensen houden of liefde ervaren. Liefde ontvangen mocht dus ook niet. Allemaal om jezelf maar te ontledigen van emoties.”

“Ik leefde echt in een cult.”

Rahil maakte ondertussen wel naam. Hij zorgde voor tempels in Portugal, Parijs en België en werd aangesteld als hoofd van zijn sekte in Europa. Onderweg in Europa verbleef hij in de beste hotels, vloog hij eerste klas en werd hij rondgereden door een chauffeur. Hij sprak voor grote groepen mensen en stelde heel wat voor. Maar van binnen was hij diep ongelukkig.

Kerk

Rahil begon namelijk te twijfelen aan waar hij nou eigenlijk mee bezig was. Want tijdens zijn reizen door Europa liep hij ook wel eens een kerk binnen. Dan genoot hij van de architectuur, bekeek hij de schilderijen aan de muur en ervoer hij de stilte die er in zo’n kerk was.

“Ik kan niet uitleggen wat ik daar precies ervoer. Maar ik kwam er wel achter dat Jezus mij wist te raken. Ook in de boeken die ik over Hem las. Tijdens mijn tijd in het klooster was het namelijk normaal om ook van andere religies te leren. Ik las dan wel eens boeken over Jezus. ‘This just makes sense,’ dacht ik dan.”

"Ik vertelde de goeroe dat we ook enorm veel kunnen leren van christenen als hindoes. Hij werd opeens heel kwaad. Ziedend van woede." Het resulteerde in een fascinatie voor het Kruis. Een fascinatie die begon door te dringen tot diep in zijn hart.

Confrontatie

Langzaam en geleidelijk begon Rahil zich meer thuis te voelen bij Jezus dan bij zijn goeroe. Dat leidde tot een moment in India dat hij zijn goeroe daarmee confronteerde.

“Ik vertelde hem eerlijk over mijn zoektocht. En ik vertelde hem dat ik hem als God zag maar dat ik nu een veel grotere en betere God had gevonden, Jezus.”

“De goeroe begon me te bedreigen. Hij vertelde me dat hij me zou opsluiten in een van de dorpjes in India en dat ik nergens meer naartoe kon gaan. Ik werd namelijk een bedreiging voor hem en zijn imperium omdat ik binnen onze beweging zo enorm populair was.”

“Ik vertelde de goeroe dat we ook enorm veel kunnen leren van christenen als hindoes. Hij werd opeens heel kwaad. Ziedend van woede.”

“Toen zag ik opeens dat de goeroe niet de goeroe was die ik altijd aanbeden had. Liefdevol, zachtmoedig, geduldig. Zo aanbad ik hem altijd. Maar nu zag ik een monster.”

“Het gesprek kwam tot een einde en kort daarna verbood de goeroe mij om nog ergens te spreken. Ook mocht ik met niemand binnen de organisatie contact hebben.”

Doorbraak

“De echte doorbraak kwam toen ik weer in Groot-Brittannië was. Ik zag een prachtige kerk en besloot er een kijkje te nemen. De mensen die bij de kerk hoorde verwelkomden mij. En ik weet niet wat er gebeurde maar toen ik die kerk binnenliep ervoer ik opeens liefde in haar puurste vorm. En dat was beangstigend, want zo’n liefde had ik nooit ervaren. Ook omdat ik eerder liefde niet mocht ervaren vanwege mijn geloof!”

“In die kerk overweldigde Gods aanwezigheid mij. Het was alsof er een deken van vrede over mij heen kwam. Toen hoorde ik een fluistering: ‘’Nu ben je thuis.’”

“Ik was een kerkdienst binnengestapt en zag ook voor het eerst religieuze muziek met muziekinstrumenten, gitaar en drums. Er kwam een geweldige vreugde in mijn hart.”

“Na de kerkdienst ging ik terug naar mijn hotel, zat ik op mijn bed en zei ik ‘ja’ tegen Jezus.” In die tijd was hij al weggevlucht uit India, vanwege zijn ruzie met de goeroe. Een vriend ving hem in die periode op, in zijn hotel. Toen die vriend hoorde dat Rahil christen was geworden werd hij het huis uitgetrapt.

En toen stond Rahil er alleen voor..

"Na de kerkdienst ging ik terug naar mijn hotel, zat ik op mijn bed en zei ik ‘ja’ tegen Jezus.” Met zijn familie had hij geen contact meer. Al jarenlang.

De mensen die hij als zijn vriend beschouwde wilde niks meer van hem weten omdat hij als bekende hindoe bekeerd was tot het christendom. Hij had ook geen geld meer. Geen huis om in te wonen.

Maar een ding had hij wel. Een God waarop hij kon vertrouwen.

“Ik voelde me zo ongelukkig in die tijd. Toch zorgde God voor mij. Ik weet nog dat ik een avond verdrietig naar de kerk ging en een vrouw haar handen op mij legde. Toen werd ik gedoopt in de Heilige Geest. Ik voelde een bruisende rivier die mijn leven binnenkwam. Dat veranderde mijn hele gemoedstoestand. Ik kwam erachter dat Jezus leeft en er echt altijd is.”

“Dit geloof dat ik had ontdekt was niet zozeer een filosofie. Of een institutie. Het is een Persoon!”

Kern

“Ondanks dat ik in die periode geen familie, een huis of geld had had ik alles. Ik had de vreugde in mijn hart. En ik keek niet meer achterom. Ik had geen seconde spijt meer van wat mij was overkomen. Geen seconde had ik er spijt van dat ik geen bekende priester meer was."

"Ik ontdekte dat Jezus juist voor iemand die hindoe was geweest zo bijzonder is, want wat hindoes niet begrijpen is genade. Er is Iemand die van jou houdt omdat Hij van je houdt. Je hoeft niet uren te mediteren voor Hem. Je hoeft niet eindeloos je best te doen om op Hem te gaan lijken. Dat volgt vanzelf, doordat je Zijn liefde voor jou ontdekt."

"En je hoeft jezelf ook niet leeg te maken van jezelf en je emoties om wat voor te stellen. Dat is wat hindoes doen. Het is juist andersom. Je mag komen zoals je bent. En God wil je niet leeg maken, maar vol maken! Hij wil je vervullen met de Heilige Geest. Hij wil je niet leeg maken van liefde, maar vullen met liefde!"

"Voor mij gaat het christelijk geloof om intimiteit met Jezus. Dat is de sleutel. Vanuit die intimiteit met Jezus krijg je zekerheid in je leven, troost in je leven, bevestiging in je leven, zelfvertrouwen in je leven. Niet uit werken, maar uit genade. Niet omdat je dat verdient, maar omdat Hij het je gewoon wil geven.”

Koop hier het boek met daarin het levensverhaal van Rahil Patel.

Article link: https://cip.nl/cip+/66267-rahil-patel-levensverhaal-hindoepriester-jezus/gratis